ಎಂ ಆರ್ ಕಮಲ
ಬೆಳೆಬೆಳೆದು ದೊಡ್ಡವಳಾದಂತೆ ತಾನು ವಾಸವಾಗಿದ್ದ ಮನೆ, ಬೀದಿ, ತೋಟ ಎಲ್ಲವೂ ಅವಳ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಚಿಕ್ಕದಾಗಿ ಹೋಯಿತು. ಜಗತ್ತಿಗೆ ಬೆಳಕನ್ನು ತೆರೆದಿದ್ದ ‘ಕಿಟಕಿ’ ಪುಟ್ಟ ಕಿಂಡಿಯಂತೆ, ಹರಟೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ, ಪಗಡೆ ಆಡುತ್ತಿದ್ದ, ಕಂಬದಾಟದ ‘ದೊಡ್ಡ'(!) ಜಗುಲಿ ಅಂಗೈ ಅಗಲವಾಯಿತು. ಅಜ್ಜನ ‘ದೊಡ್ಡ ಮನೆ’ ಬೊಂಬೆಯಾಟದ ಮನೆಯಾಗಿಹೋಯಿತು. ಅವಳ ಬಳಿ ಚಿಕ್ಕವಳಿದ್ದಾಗ ‘ಗಲಿವರನ ಪ್ರವಾಸ’ ಎಂಬ ಚಿತ್ರಗಳಿಂದ ತುಂಬಿ ಹೋಗಿದ್ದ ಪುಟ್ಟ ಕತೆ ಪುಸ್ತಕವಿತ್ತು.
ಬೆಳಗ್ಗೆಯೆದ್ದು ಅಜ್ಜನ ಮನೆಗೆ ಓಡುತ್ತಿದ್ದುದೇ ಈ ಪುಸ್ತಕದ ಚಿತ್ರಗಳ ನೋಡಲು. ಎರಡು ಭಾಗಗಳ ಆ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಮೊದಲನೆಯದೇ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಿಯ. ಗಲಿವರನ ಹಡಗು ಮುಳುಗಿ ‘ಲಿಲಿಪುಟ್’ ದ್ವೀಪದ ಕಡಲ ದಂಡೆಗೆ ಬಂದು ಬಿದ್ದಾಗ ಸುತ್ತ ನೆರೆದ ಲೆಕ್ಕವಿರದಷ್ಟು ಆರಿಂಚಿನ ‘ಲಿಲಿಪುಟ್’ ಗಳು! ಅವನ ಮೇಲೆ ಅವರು ಬಿಟ್ಟ ಸೂಜಿಗಿಂತ ಚಿಕ್ಕ ಬಾಣಗಳು.
ಒಂದು ಬಾರಿ ಮೈಮುರಿದರೆ ಬಿದ್ದು ಹೋಗುವ ಬಂಧನದ ಹಗ್ಗಗಳು! ಹತ್ತಿಂಚಿನ ಮನೆಗಳು, ಐದಿಂಚಿನ ಕುದುರೆಗಳು. ಆಹಾ, ಎಲ್ಲವೂ ಇಷ್ಟಿಷ್ಟು, ಇಷ್ಟಿಷ್ಟು. ಮುಂದಿನ ಕತೆ ನಮಗೆ ನಿಮಗೆ ಬೇಡ. ಅದೇ ಗಲಿವರ ಮತ್ತೆ ಪ್ರವಾಸ ಹೊರಡುತ್ತಾನೆ. ಬಿರುಗಾಳಿಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಹಡಗು ವಿಧಿಯಿಲ್ಲದೇ ‘ಬ್ರಾಬ್ದಿನ್ಗ್ ನಾಗ್’ ದ್ವೀಪಕ್ಕೆ ಬರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಈಗ ಎಲ್ಲವು ತಿರುವು ಮುರುವು. ಹುಲ್ಲು ಕಡ್ಡಿಗಳು ಮರಗಳಂತಿವೆ. ಮನುಷ್ಯರು ಎಪ್ಪತ್ತು ಅಡಿಯಷ್ಟು ಎತ್ತರವಿದ್ದಾರೆ.
ಎಲ್ಲರೂ ಗಲಿವರನೆಂಬ ‘ಲಿಲಿಪುಟ್ಟ’ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಅಚ್ಚರಿಯಿಂದ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಮುಂದೇನಾಯಿತು ಎನ್ನುವುದು ಈ ಕತೆಯಲ್ಲೂ ನಮಗೆ ಬೇಡ. ‘ಲಿಲಿಪುಟ್ಟಿ’ಯಾಗಿದ್ದ ಅವಳು ‘ಬ್ರಾಬ್ದಿನ್ಗ್ ನಾಗ್’ವರೆಗೂ ಪ್ರವಾಸ ಮಾಡಿದ್ದಾಳೆ. ‘ಲಿಲಿಪುಟ್’ನಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ‘ಬ್ರಾಬ್ದಿನ್ಗ್ ನಾಗ್’ ಆಗಿ, ‘ಬ್ರಾಬ್ದಿನ್ಗ್ ನಾಗ್’ನಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ‘ಲಿಲಿಪುಟ್ಟಿ’ಯಾಗಿ ಅಯೋಮಯದ ಬದುಕು. ಕೆಲವರು ಬರೀ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಮತ್ತೆ ಕೆಲವರು ಬರೀ ಕನಸು ಕಾಣುತ್ತಾರೆ. ನಿದ್ದೆಗನಸಿನಲ್ಲಿ, ಕನಸಿನ ನಿದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡು ದ್ವೀಪಗಳ ನಡುವೆ ಇವಳು ಮಾತ್ರ ಸಂಚರಿಸುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಾಳೆ!
ಬಹಳ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ.