ಯಮುನಾ ಗಾಂವಕರ್ ರವರು ಬರೆದ ‘ನಾನು ಕವನವನ್ನು ಕದಿಯುತ್ತೇನೆ’
ಈ ಕವನ ನನ್ನೊಳಗೆ ಮೂಡಿಸಿದ ಭಾವ ಇಲ್ಲಿದೆ
ಗೀತಾ ಹೆಗ್ಡೆ
ನನ್ನೊಳಗಿನ ಭಾವನೆಗಳು
ಹೊತ್ತು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಂತೆ ಧಾಂಗುಡಿ ಇಟ್ಟಾಗ
ಮೌನದ ಕೋಟೆ ಕಟ್ಟಿ
ಮುಗ್ಧತೆಯ ಮುಲಾಮು ಹಚ್ಚಿ
ಜನರ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಮಣ್ಣೆರೆಚುವ
ಗೂಢ ಶಬ್ಧಗಳ
ಗುಟ್ಟಾಗಿ ಲಪಟಾಯಿಸಿ
ಮುಗಮ್ಮಾಗಿ ಜೋಡಿಸಿ
ಸಂಭಾವಿತರ ಸೋಗಿನಲ್ಲಿ
ಯಾರಿಗೂ ಕಾಣದಂತೆ
ಕಳ್ಳತನ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ.
ಅಲ್ಲಿ
ನಾನು ಮತ್ತೆ ನಾನು
ಇವೆರಡಕ್ಕೇ ಗೊತ್ತು
ನನ್ನ ಹಿಕ್ಮತ್ತು
ಬೇಕಿಲ್ಲ ಯಾವ ಸವಲತ್ತು
ಅಲ್ಲಿಗೆ ಮುಗೀತು
ಕದ್ದ ಮಾಲು ರೆಡಿಯಾಯಿತು.
ಶುರುವಾಯಿತು ಕವನ
ಮಾರುವ ಜರೂರತ್ತು
ಕಾಸು ಕವಡೆಯ ಹಂಗು ತೊರೆದು
ಎಲ್ಲ ಮಾರಿ ಬಿಡುತ್ತೇನೆ
ದುಡ್ಡಿಗಲ್ಲ ;
ಅದು ಕದ್ದ ಮಾಲಲ್ಲವೆ…!
ಮತ್ತಿನ್ನೇನು?
ಬಿಕರಿಯಾಗಿ ಊರೆಲ್ಲ ಡಂಗುರವಾದರೆ
ಸಿಗುವುದಲ್ಲ ದೊಡ್ಡ ಸಂಪತ್ತು…!!
ವಾಹ್..! ಕದ್ದು ಮಾರಿದರೂ ಪರವಾಯಿಲ್ಲ… ಕೊಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ…
ಓಹ್! ಖುಷಿ ಆಯಿತು. ಧನ್ಯವಾದಗಳು