ಸದಾಶಿವ್ ಸೊರಟೂರು
ಅಡಿಯಿಟ್ಟಲೆಲ್ಲಾ
ಹೆಜ್ಜೆಗಳ ಜೊತೆಗೆ
ಹಗಲುಗಳು
ಧಪಧಪನೇ ಬಿದ್ದಿವೆ;
ರಾತ್ರಿಗಳು ಸದಾ ಬೆನ್ನ ಹಿಂದೆ
ನಿಂತು ತಳ್ಳಿವೆ!
ಬಿದ್ದು ಹೋದ ಹಗಲುಗಳ
ಜಾಗದಲ್ಲಿ
ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ,
ಹೆಗಲ ಮೇಲಿಂದ ಇಳಿ ಬಿದ್ದ
ಎಳಸು ಕಾಲುಗಳು
ಎದ್ದು ನಿಂತು ಓಡುವಷ್ಟು
ತಯಾರಿ ನಡೆಸಿದ್ದಾನೆ;
ಪಡೆದಿದ್ದನ್ನು ಬೊಗಸೆಯಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು!
ಕಳಚಿ ಹೋದ ಹಗಲು
ದೋಚಿಕೊಂಡು ಹೋದ ರಾತ್ರಿ
ಉಳಿಸಿ ಹೋಗಿವೆ;
ಹೆಗಲ ಮೇಲಿನ ಎಳಸುಕಾಲಿನಷ್ಟೇ
ಮೃದು!
ನೆಲಕ್ಕೆ ಬೆನ್ನು ಹೊಂದಿಸಿ
ಗಾಳಿಯೊಂದಿಗೆ ಮಾತು,
ಅವುಗಳ ಎತ್ತಿಕೊಂಡು
ತೊಡೆಯ ಮೇಲೆ ಹರಡಿಕೊಂಡು ನೋಡಿದೆ,
ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಮಳೆ ಸುರಿದಿತ್ತು!
ನನ್ನ ಕೈಕಾಲು ಗಟ್ಟಿ,
ಅಪ್ಪನದು!?
ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಕೂತು
ಎದೆಗೆ ಬಡಿಯುತ್ತಿಲೇ
ಸಾಗಿದ್ದು ನೆನಪಾಪಯ್ತು!
0 ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳು