ವಿಶಾಲ್ ಮ್ಯಾಸರ್

**

ಆ ಒಂದು ಗಳಿಗೆ

ಅದೆಂತಾ ನಿದ್ರೆ ಹತ್ತಿತ್ತು

ಶತ ಶತಮಾನಗಳ ದಣಿವು

ಕಣ್ಣ ರೆಪ್ಪೆಯ ಮೇಲೆ ಭದ್ರವಾಗಿ 

ಸುಭದ್ರವಾಗಿ ಕುಂತು ಬಿಟ್ಟಿತ್ತು

ಆ ಒಂದು ಗಳಿಗೆ ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ

ಪರಿವೆ ಇಲ್ಲದೆ ಆತ್ಮದ ನೊಣಗಳು

ಅಮೃತದ ಬಟ್ಟಲ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು 

ಅಮರತ್ವವ ಕನಸುತಿದ್ದವು

ಆ ಒಂದು ಗಳಿಗೆ ಏನೆಲ್ಲಾವಾಯಿತು

ಕೆಂಭೂತದ ಕನಸಿನಲಿ ನೀಲಲೋಚನೆ

ವೈನು ಕುಡಿಸಿ ಪರಮಹಂಸದ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರಕ್ಕೆ 

ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಳು 

ಈ ದಿವ್ಯ ನಿದ್ರೆ

ಇದು ಐದು ವರ್ಷದ ಕಲ್ಲಿನ ಗೊಂಬೆಗತ್ತಿದ್ದಲ್ಲ

ಸಿದ್ದ ಪ್ರಸಿದ್ಧರ ಬಂಗಿಯ ಹೊಗೆಯ ನಿಶೆಯೂ ಅಲ್ಲ

ಅವ್ವಾ ನಿನ್ನ ಮಡಿಲ ಸೆರಗ ಹಾಸಿನಲಿ

ತಂಗಾಳಿಯು ಎಬ್ಬಿಸಿದಂತ ನಿದ್ರೆ

ಬುಡ್ಡಿ ಬೆಳಕು ಎಣ್ಣೆಯ ಹಂಗಿಲ್ಲದ ಹೊಳೆದು 

ಕತ್ತಲೆಯ ಸಂಘ ಬಯಸಿದ ನಿದ್ರೆ