ಭವ್ಯ ಕಬ್ಬಳಿ
ಬಯಲ ಬೆಟ್ಟದ ಮೇಲಿನ
ಗುಡಿಯ ಮುಂದೊಂದು
ಸದಾ ಬೆಳಗುತ್ತಿರುತ್ತದೆ ಒಂಟಿ ದೀಪ,
ಮಾತಿಗಿಳಿಯುತ್ತದೆ ನಲಿವೆಂದರೆ
ಹಗಲ ಸೂರ್ಯನೊಂದಿಗೆ,
ನೋವುಂಡರೆ ಹಾಡು ಕಟ್ಟುತ್ತದೆ
ರಾತ್ರಿ ಚಂದ್ರನೊಂದಿಗೆ.
ತನ್ನ ಹಾಡ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೆನೆದು
ತಲೆದೂಗುತ್ತದೆ ತಾನೇ ಗುನುಗಿ,
ತನ್ನ ಪಾಡ ತಾನೇ ಉಂಡು
ಬೆಳಕ ಸಾರುತ್ತದೆ
ದಕ್ಕಿದಷ್ಟು ದೂರಕಿಣುಕಿ.
ಗುಡಿಯ ದೇವರು ತೂಕಡಿಸುವಾಗ
ನಲುಗುತ್ತದೆ ಸಣ್ಣಗೆ,
ಮುಂದೊಂದು ದಿನ
ಸಣ್ಣದೊಂದು ಉಸಿರು ತಾಕಿ
ನಕ್ಷತ್ರದ ಬಿಂಬವಾಗುತ್ತದೆ
ಯಾರಿಗೂ ಹೇಳದೆ
ಉರಿವ ದೀಪ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡ
ಕತ್ತಲೆಯ ಬದುಕು
ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ ಯಾರಿಗೂ,
ದಾರಿ ಪೂರ ದಾರಿಯಾದ
ನಕ್ಷತ್ರದ ಜಾಡು
ಕಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಯಾರನ್ನೂ
ಕಾಣುವ ಪುರಾವೆಗಳಿಲ್ಲ
ದೀಪ ಹರಡುವ ಬೆಳಕಿನ
ಬಗೆಗೆ ಮಾತನಾಡಲು,
ಗುಡಿಯಲ್ಲಿನ ಮಾತನಾಡದ
ದೇವರನು ಬಿಟ್ಟು
ಬೇರಾವ ಸಾಕ್ಷಿಯೂ ಇಲ್ಲ
ಎಷ್ಟೋ ಬೊಗಸೆಗಳನು
ಬೆಚ್ಚಗಿಟ್ಟ ಲೆಕ್ಕ ಕೊಡಲು
0 ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳು