ನೂರುಲ್ಲಾ ತ್ಯಾಮಗೊಂಡ್ಲು
ಅವ್ವ,
ಎಲ್ಲಕ್ಕೂ ಅವ್ವಲ್ಲಿನ ಹೆಸರು
‘ಗಂಡು’ ಭಾವ ‘ಅಪ್ಪ’ನಾಗುವ
ಹೊತ್ತಿಗೆ
ಹಲವು ವಿಸ್ಮಿತ ಸ್ಥಿತ್ಯಂತರ
ಸೃಷ್ಟಿಯೇ ಅವ್ವಳ ಸ್ವರೂಪ,
ಅಪ್ಪಾ ಕೇವಲ ನಿಮಿತ್ತ, ಪಾತ್ರ ;
ಮಣ್ಣ ಒಂದು ಜೀವ ಕೃತಿ
–
ಪ್ರಶ್ನೆ
?!…!?…!?
ಒಂದು ಅವ್ಯಕ್ತತೆಯ,
ಅಮೂರ್ತತೆಯ
ಅನಾವರಣ, ಬೆರಗು, ಬೆಡಗು
ಇರ್ವರ ನಡುವೆ
ಅದೆಷ್ಟೋ ದೂರ, ನಡುವಿನ ಸಂಗಮ
ಯುಗ, ಯುಗಗಳ ಪರಿತಾಪ,
ಅಸ್ಮಿತ ಪ್ರೀತಿಯಷ್ಟೇ
ಒಂದು ಅನನ್ಯ, ಅದ್ಭುತ, ವಿಲಾಸಿತ-
ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಬದುಕು
ಅವ್ವ
ಹೆತ್ತು ಕೊಟ್ಟ ಜೀವ ಚೈತನ್ಯ
ಒಂದು ಅದ್ಭುತ ಆಕಾರ; ಅದರ ಫಲ
ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಸುಂದರ ಮೂರ್ತತೆ
ಮನುಷ್ಯ… ಮನುಷ್ಯ…
ಹ್ಞಾ ಕೇವಲ ಮನುಷ್ಯ…
0 ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳು