ಸಮುದ್ರದ ಎದೆಯಲ್ಲಿನ ಕಿಚ್ಚು ದೀಪವಾಗಲಿ..
ಬಿದಲೋಟಿ ರಂಗನಾಥ್
ತಣ್ಣನೆಯ ಸಮುದ್ರ
ಕತ್ತಲೆಯಲೂ ಶಾಂತವಾಗಿ ಹರಿದು
ನೆಮ್ಮದಿಯಲಿ ಉಸಿರಾಡುತ್ತಿರಬೇಕಾದರೆ
ಅದಾವುದು ಹಡಗಿನಲಿ ಧೀಢಿರ್ ಕಿಚ್ಚು.!
ಕತ್ತಲೆಯಲಿ ಮುಳಗಿಹ ಮೌಢ್ಯವ ಬಿಟ್ಟು
ಸಮುದ್ರದ ಮೇಲೆ ನಿರಾಳವಾಗಿ
ಚಲಿಸುತ್ತಿರುವ ಹಡಗಿನ ಮೇಲೇಕೆ ಕಿಚ್ಚಿನ ಕಣ್ಣು
ಒಂದು ದೀಪದ ಬೆಳಕಾಗಿ ಬದಲಾಗಲಿ
ಹಡಗಿನ ಕೂತು ಆ ದೀಪದ ಬೆಳಕಿನಲಿ ಪದ್ಯವಾದರು
ಕೀಚುತ್ತೇನೆ…
ಸಮುದ್ರಕ್ಕೆ ಕಿಚ್ಚನು ನುಂಗುವುದು ಗೊತ್ತಿದೆ
ಮನುಷ್ಯನನ್ನ ನೂಕಿ ಹಡಗಿನಲಿ ಕೂತು
ಆಕಾಶಕ್ಕೆ ನಾಲಿಕೆ ಚಾಚಿದರೆ
ತಣ್ಣಗೆ ಬೆಳಗುವ ಚಂದ್ರ ಚುಕ್ಕಿಗಳು
ಸುಟ್ಟು ಭೂಮಂಡಲವೇ
ಉರಿದು ಬೂದಿಯಾದಾತು..,
ಸಮುದ್ರದ ಅಂಚಿನಲಿ
ಗವ್ವೆನ್ನುವ ಕತ್ತಲಿದೆ
ಓಡಿಸುವ ಕೈಗಳಿಲ್ಲ..
ನಾಡು ಕಾಡು ಎಲ್ಲವೂ ಬೆಳಕ ಉಗಿಯುವ
ದೀಪಗಳಾಗಲಿ…
ಬದಲಾಗುವ ಮನಸುಗಳು ಹುಟ್ಟಲಿ.
ನೀಲಿ ತಿಳಿ ನೀರಿಗೆ
ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಎಸೆದ ಕೆಂಡಗಳಗಳಂತೆ
ಕಾಣುವ ಸಮುದ್ರವೇ
ನೀನಾಗು ಬೆಂಕಿಯನು ನುಂಗುವ ಅಗ್ನಿ
ಉಳಿದ ಬೂದಿಯ ಮೇಲೆ
ನಾನೊಂದು ದೀಪವಾಗುತ್ತೇನೆ.
ಆಗೊಂದು ಸಮುದ್ರರಾಗದಲಿ
ಹಾಡೊಂದು ಮೂಡಿ…
ನೂರಾರು ದೀಪಗಳು ಮೂಡಿ
ತುಟಿ ಮೂಡಿದ ಕಂದಮ್ಮಗಳಿಗೆ
ಬೆಳಕನೀಯುತ್ತವೆ.
ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ
ಅದೊಂದು ಹಸಿರು ಕಾಡು
ಬೆಳಕಾದ ನಾಡಿನ ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತು.
ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಹಾಸು.
ಸಮುದ್ರಕ್ಕೂ ಮನಸಿದೆ
ಹರಸಿ ಬಂದವರ ಬದುಕಿಗೆ
ಬದಲಾಗುವ ಹಂಬಲವಿದೆ
ತಣ್ಣನೆಯ ಕವಿತೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಸೋಕಿದರೆ,
ಕಿಚ್ಚು ದೀಪವಾಗುವುದು ಖಚಿತ.
ನಾನು ಕವಿಯಾಗುವುದು ನಿಶ್ಚಿತ.
0 ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳು