ಕಾದಂಬಿನಿ
ಸಂಜೆ ಅಷ್ಟು ಮಳೆ ಹೊಯ್ಯುತ್ತಿದ್ದರೂ
ಸಂಜೆ ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಪರಿಮಳದ
ಜಾಡು ಹಿಡಿದರಸಿ
ಹೊರಟೇಹೋದೆ ನೀನು.
ಬೆನ್ನಲ್ಲೇ ಸುದೀರ್ಘ ಕಾಳ ರಾತ್ರಿ ಆವರಿಸಿತು
ಬಾಗಿಲು ಮುಚ್ಚಿ
ಅದಕ್ಕೊಂದು ಕಲ್ಲುಬಂಡೆಯ ಒರಗಿಸಿ
ಕಲ್ಲಾಗುತ್ತೇನೆ ನಾನೂ…
ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಅಲೆದಲೆದು ದಣಿದು ಅಪರಾತ್ರಿಯ
ಕಗ್ಗತ್ತಲಲ್ಲೇ ಹಾದಿ ಹಿಡಿದು
ಹಿಂದಿರುಗಿದ ನೀನು ಟಕ ಟಕ ಟಕ ಟಕ…
ಕೋಣೆಯ ಬಾಗಿಲು ಬಡಿದ ಸದ್ದು…
ಸಂಬಂಧಗಳ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ
ಕೋಣೆಯ ಬಾಗಿಲು ಬಡಿದ ಸದ್ದು…
ನೀನು ನಡುಗುತ್ತ, ನರಳುತ್ತ
ಕೋಣೆಯ ಬಾಗಿಲು ಬಡಿದ ಸದ್ದು…
ನಕ್ಕು ನಿಡುಸುಯ್ಯುತ್ತೇನೆ
ಹಾ…! ಇಷ್ಟಾದರೂ…
ನನ್ನ ಹೃದಯದ ಬಾಗಿಲ ಬಡಿಯಲೊಲ್ಲೆ ನೀನು
ಹೇಗೆ ತೆರೆಯಲಿ ನಾನು!?
0 ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳು