ಸಚಿನ್ ತೀರ್ಥಹಳ್ಳಿ 

ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿರುವ ಹಾಗೆ ನಮ್ಮಜ್ಜಿ ಎಪ್ಪತ್ತು ಚಿಲ್ಲರೆ ವರ್ಷ ಬದುಕಿದ್ದಳು .

ಸಾಯುವವರೆಗೂ ಅವಳ ಕಾಲುಗಳು ಚಪ್ಪಲಿಯನ್ನೆ ನೋಡಿರಲಿಲ್ಲ.

ನನ್ನ ಚಪ್ಪಲಿಯೇನಾದ್ರೂ ತುಂಡಾಗಿದ್ದರೆ ಊರಲ್ಲಿರುವ ನಾಯಿಗಳಿಗೆಲ್ಲಾ ಹಿಡಿಶಾಪ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದಳು , ಕೊಳೆಯಾಗಿದ್ದರೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಾಗದ ಹಾಗೆ ತೊಳೆದಿಟ್ಟುರುತ್ತಿದ್ದಳು.

ಈಗ ಅವಳ ಹೆಜ್ಜೆಗುರುತುಗಳನ್ನು ಮನೆ ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ಹುಡುಕುತ್ತಾ ನಿಂತಿರುವಾಗ, ‘ಈಗಷ್ಟೆ ನೆಲ ಒರೆಸಿದ್ದೇನೆ ಕಾಲು ತೊಳೆದುಕೊಂಡ ಬಾ’ ಅಂತ ಅವಳು ತಣ್ಣಗೆ ಗದರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ದಿನಗಳು ನೆನಪಾಗಿ ಗಂಟಲು ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.