ಅಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಮನೆ.
ಬೆಕ್ಕು ಮತ್ತು ನಾಯಿ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಮನೆ ಕೊಟ್ಟು ಮನೆ ಮಂದಿಯೆಲ್ಲ ಸಂಬಂಧಿಕರ ಮದ್ವೆಗಂತಾ ಹೋಗಿದ್ರು.
ಬೆಕ್ಕು ಒಳಗಿತ್ತು. ನಾಯಿ ಹೊರಗೆ. ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಊಟಗೀಟ ಮುಗಿಸಿದ ಅವೆರಡೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಮಲ್ಕೊಳ್ಳುವಾ ಹೇಳಿ ಮಲಗಿಕೊಂಡವು. ಯಥಾಪ್ರಕಾರ ಬೆಕ್ಕು ಒಳಗೆ, ನಾಯಿ ಹೊರಗೆ.
ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಜೋರು ನಿದ್ದೆ. ಅಂತಾ ನಿದ್ದೆಯಲ್ಲೇ ನಾಯಿ ಧಡಕ್ಕನೆ ಎದ್ದಿತು. “ಬೆಕ್ಕಣ್ಣಾ, ಬೆಕ್ಕಣ್ಣಾ ಒಳ್ಗೆ ಏನೋ ಬಿದ್ದಂಗಾಯ್ತಲ್ಲೋ, ಏನೂಂತಾ ನೋಡೂ” ಎಂದಿತು. ಬೆಕ್ಕು ಎದ್ದು ಒಂದು ರೌಂಡು ಮನೆಯೊಳಗೆ ಓಡಾಡಿ, “ಅದೇನಿಲ್ಲವೊ, ರಾಗಿಕಾಳು” ಎಂದಿತು.
idu, chandi avatara ella odiddu nenapide 🙂
ಇದು ಕತೆಯೆ? ಅಥವ ’ಅವಧಿ’ ಇದನ್ನ ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಹಾಕಿಲ್ಲವೆ? ನನಗೆ ಈ ಕಥೆ
“ಅದೇನಿಲ್ಲವೊ, ರಾಗಿಕಾಳು” ಎಂದಿತು. – ವರೆಗೆ ಮಾತ್ರ ಕಾಣುತ್ತಿದೆಯಲ್ಲ!!
ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾದ ಕಥೆ. ಇದನ್ನು ನಾನು ‘ಹಂಗಾಮಾ’ದಲ್ಲಿ ಓದಿದ್ದೆ. ಆ ನಂತರ ಇದನ್ನು ನಾನು ಸದಾ ನನ್ನ ಉದ್ಯೋಗಕ್ಕೆ ಒಂದು ಉಪಮೆಯಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತಿರುತ್ತೇನೆ. ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ ಮದ್ಯಮದಲ್ಲಿ ವರದಿಗಾರ ಹಾಗು ಕ್ಯಾಮರ ಎರಡೂ ಮುಖ್ಯ. ಆ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿಯೇ ವರದಿಗಾರ ಹಾಗೂ ಕ್ಯಾಮೆರಮನ್ ಸಂಬಂಧ ಹೇಗಿರಬೇಕೆಂದರೆ ಈ ಕಥೆಯ ಬೆಕ್ಕು ನಾಯಿಯಂತೆ. ವರದಿಗಾರನಿಗೆ ಒಂದು ರಾಗಿ ಕಾಳು ಬಿದ್ದರೂ ಗೊತ್ತಾಗುವನ್ತಿರಬೇಕು. ಕ್ಯಾಮೆರ ಮ್ಯಾನ್ ಗೆ ಹಾಗೆ ಬಿದ್ದ ರಾಗಿಕಾಳು ಕಾಣಬೇಕು. ಅಲ್ಲವಾ?
-ಜಿ ಎನ್ ಮೋಹನ್
Mohan,
Thank you for explaining this to a moron!! 🙂 Can’t believe I didn’t get such a simple thing. Whew.
-Tina