ಡಾ ಪ್ರೇಮಲತ ಬಿ

ಕಬ್ಬಿಣದ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ಕಿಟಕಿ ಹಿಂದೆ

ಸರಳುಗಳ ಚಿತ್ತಾರ ಕಾಡಿತ್ತೆನಗೆ!

ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟಿದ್ದೇನು ದೇಹವೋ, ಮನಸೋ

ಬೆಳಕಿಂಡಿಯ ವಯ್ಯಾರದ ಕಂಬಿ ನಡುವೆ!

ಗವ್ವನೆಯ  ಕತ್ತಲ ಕೋಣೆಯೊಳಗೆ

ನಿಡುಸುಯ್ದು ಬಿಟ್ಟ ನಿಟ್ಟುಸಿರ ಬಿಸಿಗೆ

ಕಾಯುತ್ತ ಕರಗಿಹ ಕನಸುಗಳ ಬೇಗುದಿಗೆ

ತಿದಿಯಾಗಿ ಕಾಡಿದ ವಿಧಿಯ ಕತ್ತಲೆ

ಬೆಳಕಿನ ನಡುವೆ ನಿನ್ನ ತಣ್ಣನೆಯ ಬಲವೆ!

ಹಿಡಿದಿಟ್ಟು ಕೆಡವಿ ಈ ದೇಹವನ್ನು

ಹೊರಗರಿಸಿ, ಬರಸೆಳೆದುಕೊಳ್ಳುವೆ

ನನ್ನ ಚೇತನವನ್ನು

ನೀನು ಕರುಣೆಯ ಗವಾಕ್ಷಿಯೋ

ಬಂದಿಯಾಗಿಸಿದ ರಾಕ್ಷಸಿಯೋ

ಕುಸಿದು ಬೀಳದಂತೆ ಕೈಗೆ

ದೊರೆತ ಭದ್ರ ಆಸರೆಯೋ

ಅಯೋಮಯವಾಗಿ ಹರಿದಿದೆ

ಈ ನಿನ್ನ ನಿರಂತರ ಆಕಾರ!!