ಸೂರ್ಯಕೀರ್ತಿ

ತಲೆತುಂಬಾ ತಾವರೆಮೊಗ್ಗುಗಳ ಮುಡಿದು
ಬಟ್ಟೆಯೊಗೆಯಲು ಕೆರೆ
ಕೋಡಿಯ ಬಳಿ ಬಂದಾಗ,
ಸತ್ಯಹರಿಶ್ಚಂದ್ರರ ಕತೆಗಳ
ನೀವೊಮ್ಮೆ ಕೇಳಬೇಕು;
ಮೂಗುತಿಗಳ ಮುರಿಸಿಕೊಂಡವರು;
ಜುಟ್ಟು ಹಿಡಿದು ಗದ್ದವ ಕಿತ್ತಿಸಿಕೊಂಡವರು,
ಕತ್ತಿನಶಿರಕ್ಕೆ ‘ಧುಮ್ಮನೇ’ ತಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡವರು,
ಕುಡಿದ ಗಂಡನ ವಿಕೃತಕಾಮಕ್ಕೆ ಮೊಲೆಗಳ
ಚಿವುಟಿಸಿಕೊಂಡವರು,
ತುಟಿ ತುಟಿಗಳ ಕಚ್ಚಿ ಪರಚಿ ಮುಖ ಊದಿಸಿಕೊಂಡರ –
ಒಮ್ಮೆ ಮಾತನಾಡಿಸಬೇಕು, ಅವರು ಹೇಳುವ ಮಾತುಗಳ ಕೇಳಬೇಕು;
ಇವರೆ ನಮ್ಮೂರಿನ ಚಂದ್ರಮತಿಯರು.

ಸೂರ್ಯಮತಿಯೆಂಬರು ಇದ್ದಾರೆಯೇ ಎಂದರೆ
ಇರಬಹುದು ಬಿಡಿ ಎಂದು ನುಲಿಯುವ
ಅಸಾಂಗತ್ಯವ ಹೇಳುವವರು!
ಒಳಗೆ ನಾದಿನಿ ಅತ್ತಿಗೆ ಅತ್ತೆಯರು ಇದ್ದಾರೆ
ಆಮೇಲೆ ಸಿಗುವೆನು,
ಗದ್ದೆಯಿಂದ ಮೈದುನ, ಮಾವಂದಿರು ಬಂದರೆಂದು
ಸೆರಗನ್ನು ಕವಚಿಕೊಂಡು ಕದದ ಹಿಂದೆ
ನಡುಗುವವರು –
ನಮ್ಮೂರಿನ ಚಂದ್ರಮತಿಯರು!

ಕೆನ್ನೆಗೆ ಗೆಜ್ಜೆಮಾಟಿಗಳ ಜೋಡಿಸಿಕೊಂಡವರು,
ಕಾಲ್ಗಡಗ ಕೈಗಡಗಗಳ ತೊಟ್ಟು ಗಂಡನ ಮುಂದೆ
ತಕತಕಥೈ! ಎಂದು ಕುಣಿಯುವವರು,
ಮುದ್ದೆಯ ನೊರೆ ಎಸರು ಉಕ್ಕುವಾಗ
ಹೊರಗೆ ಗೆಳೆತಿಯರ ಜೊತೆ ಕೂಡಿ ನಗುವವರು,
ಹೊಡೆದ ಮುದ್ದೆಮಡಕೆಗಳ ದಂಡಕ್ಕೆ
ತವರಿನಮನೆ ಕಡೆ ಹೋಗುವವರು –
ಇವರು ನಮ್ಮೂರಿನ ಚಂದ್ರಮತಿಯರು!

ಎತ್ತುಗಳಿಗೆ ಹುಲ್ಲು ನೀರಿಟ್ಟು
ಅತ್ತೆಗೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಸಿ ಮಾವನಿಗೆ ಬಿಸಿಮುದ್ದೆಕೊಟ್ಟು ಮಾರಿಗುಡಿಗೆ ಮೊಸರನ್ನ ಆರತಿಯೆತ್ತಿ –
ಹೊಲಗದ್ದೆಗಳ ಕಡೆ ಹೊರಡುವವರು
ನಮ್ಮೂರಿನ ಚಂದ್ರಮತಿಯರು!

‘ಹ್’ ‘ಹ್ಮು’ ಎಂದೆಲ್ಲ ಕ್ಯಾತೆ ತೆಗೆಯುವುದಿಲ್ಲ
ಗಂಡ ಹೊಡೆದರು ‘ ಹೊಡೆಯಲಿ ಬಿಡಿ,
ಗಂಡ ತಾನೇ, ಅವನು ಕುಡಿದು ಬಂದಾಗ ನಾನು ಇಕ್ಕಡಿಸುವೆ’ ಎಂದು ಗದ್ದಗಳರಳಿಸಿ
ನಗುವವರು-
ನಮ್ಮೂರಿನ ಚಂದ್ರಮತಿಯರು!