ಶ್ರೀದೇವಿ ಕೆರೆಮನೆ
ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ಆಹ್ವಾನವ ಮರುಮಾತಿಲ್ಲದೇ ಒಪ್ಪಿ ಬಿಡುವ ಭಯವಿತ್ತು ನನಗೆ
ಸುತ್ತ ನೆರೆದ ಮಂದಿಗೆ
ನನ್ನೆದೆಯ ಬಡಿತವೇರಿದ್ದು ಅರಿವಾಗುವ ಭಯವಿತ್ತು ನನಗೆ
ತುಂಬಿದ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರ ಎದುರಿಗೆ ಯಾವ ಮುಜುಗರವೂ ಇಲ್ಲದೇ
ನೀ ಕೊಟ್ಟ ಗುಲಾಬಿಯನ್ನು ಎದೆಗೊತ್ತಿಕೊಳ್ಳುವ ಭಯವಿತ್ತು ನನಗೆ
ಬೇಡವೆಂದು ಬುದ್ಧಿ ಹೇಳಿದರೂ ಮಾತು ಕೇಳದ ಮನಸ್ಸು
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲು ಹಠ ಹಿಡಿಯುವ ಭಯವಿತ್ತು ನನಗೆ
ನಿನ್ನ ದಿಟ್ಟಿಗೆ ದಿಟ್ಟಿ ಸೇರಿಸಲು ಕಣ್ಣು ಅಂಜುವುದೇಕೆಂದು ನನ್ನೇ ನಾ ಕೇಳಿದರೆ
ನಿನ್ನ ದಿಟ್ಟಿಯ ಮೋಹಕೆ ನಿನ್ನೊಳಗೇ ನಾನು ಕಳೆದುಹೋಗುವ ಭಯವಿತ್ತು ನನಗೆ
ನಿನ್ನ ತೋಳೊಳಗೆ ತೋಳು ಬಳಸಲಾಗಲಿಲ್ಲ ಹೊರಡುವ ಗಳಿಗೆಯವರೆಗೂ
ನಿನ್ನ ವಿಶಾಲ ತೋಳಿನೊಳಗೆ ನನ್ನನ್ನೇ ನಾ ಬಂಧಿಯಾಗಿಸುವ ಭಯವಿತ್ತು ನನಗೆ
ನಿನ್ನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಸಮಯ ನಿಲ್ಲುವ ಅದೃಷ್ಟ ನನ್ನ ತಕದೀರನಲ್ಲಿರಲಿಲ್ಲ
ನಿನ್ನ ದೇಹದ ಕಾವಿಗೆ ನಾನು ಕರಗಿ ಹರಿದು ಹೋಗುವ ಭಯವಿತ್ತು ನನಗೆ
ನಿನ್ನ ಕಂಡೊಡನೆ ಕುಣಿವ ಮನಸ್ಸನ್ನು ತಹಂಬದಿಗೆ ತರಲು ಹರಸಾಹಸ ಪಟ್ಟೆ
ಕದ್ದು ಕದ್ದು ನಿನ್ನ ನೋಡುವ ನನ್ನ ಕಣ್ಣೋಟದ ಸುಳಿವು ತಿಳಿವ ಭಯವಿತ್ತು ನನಗೆ
ಎಂದೋ ಈ ಸಿರಿಯನ್ನು ನಿನ್ನವಳೆಂದು ಗುಡಿಕಟ್ಟಿ ಮನದಲ್ಲೇ ನಿನ್ನ ಆರಾಧಿಸಿದ್ದು
ಒಂದೂ ಮಾತಾಡದೇ ಬರೀ ದೇಹಭಾಷೆಯಲ್ಲೇ ನಿನಗೆ ತಿಳಿದುಬಿಡುವ ಭಯವಿತ್ತು ನನಗೆ
aahaa, chennaagide