ಸ್ಮಿತಾ ಶೆಣೈ

ಇದು ಶಾಪಗ್ರಸ್ತನ ಬಾಗಿಲು
ಇದರಲ್ಲೊಬ ಬಂಧಿ ಇದ್ದಾನೆ
ಯಾವ ಹೆಣ್ಣನ್ನಾದರೂ ಪ್ರೇಮಿಸುವ ಮನಸ್ಸಿನವನು
ಒಬ್ಬಳ ಕಣ್ಣು ಒಬ್ಬಳ ನಡು ತೋಳು ಮುಖ ಮೈಮಾಟ ಕಂಡು ಪ್ರೀತಿಸಿದರೆ
ಇನ್ನೊಬ್ಬಳ ನಗು ಮಾತು ನಿಲುವುಗಳಿಗಾಗಿ ಪ್ರೇಮಿಸುತ್ತಿದ್ದ.
ಮರುಳ ಪ್ರೇಮಿಯ ಕಂಡು ನಕ್ಕರೂ ಮನದಲ್ಲೇ ಬಯಸಿದವರುಇದ್ದರು
ಹೆಣ್ಣುಗಳ ರಮಿಸಿ ಕರಗಿಸೇಬಿಡುತಿದ್ದ
ಒಬ್ಬರಇನ್ನೊಬ್ಬರು ಸಂಧಿಸದಂತೆ ಇರಿಸುತ್ತಿದ್ದ
ತನ್ನ ಪ್ರೇಮಗಾಥೆಗಳ
ಹಾಡು ಹೆಣೆದು ಹಾಡುತ್ತಿದ್ದ
ಬಾಗಿಲಿನ ರಂದ್ರದಿಂದ ಅದು
ಊರೆಲ್ಲಾ ಹರಿದಾಡುತಿತ್ತು.
ನಗರದ ಗದ್ದಲದಲ್ಲಿ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುತಿತ್ತು
ಕತ್ತಲಾಗುವಾಗ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ
ಜನರ ಭಾವಶೂನ್ಯ ವ್ಯವಹಾರಗಳಿಗೆ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಾಗಿ ಪ್ರೇಮಗೀತೆ ಕೇಳುತಿತ್ತು

ನಾನವನನ್ನು ಬಾಗಿಲ ಬಿರುಕಿನಿಂದ ನೋಡಿದೆ
ನಾನಲ್ಲಿ ಸುಳಿದಿದ್ದು ಅವನು ಗೃಹಿಸಿದ್ದ
ನನ್ನನ್ನೂ ಹಾಡಿನಿಂದ ಸೆಳೆಯುತಿದ್ದ
ದಿನವೂ ಹಾಡಿಗಾಗಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದೆ
ಅವನ ಹಾಡಿನಲ್ಲಿ ವ್ಯಭಿಚಾರದ ಹುಳಿ ಇರಲಿಲ್ಲ ಶೃಂಗಾರದ ಮಧುಪರ್ಕವಿತ್ತು
ಈ ಪರಿಯ ಪ್ರೇಮಿಯನ್ನು ನಾನು ಊಹಿಸಿಯೂ ಇರಲಿಲ್ಲ.
ಅವನದೊಂದು ಹಾಡಿನಲ್ಲಿ
ಅವನನ್ನು ಅತೀ ಪ್ರೀತಿಸಿದ ಹುಡುಗಿಯೊಬ್ಬಳು
ಕೈಕಾಲು ಕಟ್ಟಿ ಬಾಗಿಲಿನಲಿ ಬಂಧಿಸಿದ ಕಥೆ ಇತ್ತು
ಬೆಳಕು ಬಿದ್ದೊಡನೇ ಪ್ರೀತಿಸುವ ಇವನಿಗೆ ಕತ್ತಲೇ ಸೂಕ್ತ
ಬೆಳಕು ಬೀಳುವುದೇ ಬೇಡ
ಪ್ರೇಮದ ಹುಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚಾಗುವುದೇ ಬೇಡ
ಕತ್ತಲಿನಲಿ ಕೃಷ್ಣ ರಾಸವಾಡಲಾರ
ಪೂರ್ಣ ವಶವಾಗುವುದೇ ಪ್ರೇಮದ ಸಾರ
ಎಂದು ನಗುನಗುತ್ತಲೇ ಗುನುಗುತ್ತಿದ್ದ
ಹಾಡು ಕೇಳಿ ಬೇಸರಿಸಿ
ಬೀಗ ಬಿಡಿಸಲು ನೋಡಿದೆ
ಅವನ ಹಾಡು ಜೋರಾಯಿತು
ಮರುದಿನ ಬಂದಾಗ ಬೀಗದ ಮೇಲೊಂದು ಹೊಸ ಬೀಗವಿತ್ತು
ಅಂದಿನ ಹಾಡಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಮತ್ತವನ ಪ್ರೇಮದ ಕಥೆ ಇತ್ತು
ಗಟ್ಟಿ ಯಾಗಿ ಅದು ಬುರುಜುಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತಿತ್ತು.