ಪಾವನಾ ಭೂಮಿ

ಬಂದಂತೆ ಬರಲಿ ಬದುಕು
ಆರಲು ಬಿಡೆನು ಭರವಸೆಯ ಬೆಳಕು
ನೆನ್ನೆ ಒಂದಿತ್ತು ..
ಇಂದು ಬಂತಿತ್ತು
ನಾಳೆ ನನ್ನ ನಗುವಿಗಾಗಿ ಕಾದು ನಿಂತಿರಲು
ನಾನು ಈ ಹೊತ್ತಿಗಷ್ಟೇ ದಕ್ಕಿದೆನು

 

 

ಕಡಲತಡಿಯ ಮಳಲ ಮೇಲೆ
ಕನಸೊಂದು ಕಟ್ಟಿದೆ ….
ವಾಸ್ತವ ಅಲೆಯಾಗಿ ಬಂತು
ದಡಕೆ ಕಪ್ಪೆ ಚಿಪ್ಪು ಬಿಟ್ಟು ಮರಳಿತು

 

 

 

ಮೌನದ ಮಹಾಮನೆಯಲ್ಲಿ
ಕಂಬಳಿ ಹುಳುವಾಗು
ಚಿಟ್ಟೆಯ ಪರಿವರ್ತನೆ
ಆದರೆ ಮಾತಿನ ಅರ್ಥ
ಕಂಡುಕೊಂಡಂತೆ….

 

 

 

ನಿದ್ರೆ ಕಳೆದ ರಾತ್ರಿಗಳದೆಷ್ಟೊ
ಸಾರಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡವು
ಪ್ರತಿ ಸಲ ಕತ್ತಲು ಬದುಕಿಸುತ್ತಿತ್ತು
ಆದರೂ ರಾತ್ರಿಗಳು ಮಾತ್ರ …
ಹವಣಿಸಿದ್ದು ಬೆಳದಿಂಗಳನ್ನ !
ತಿಂಗಳ ತಂಗಳಿಗೆ ರಾತ್ರಿಗಳು
ಕನವರಿಸಿ ಕನವರಿಸಿ
ಕಣ್ಮುಚ್ಚಲು ಮತ್ತೆ ತನ್ನ
ತೋಳ ತೆಕ್ಕೆಗೆ ಆತುಕೊಂಡದ್ದು
ಅದೇ ಕರೀ ಕತ್ತಲು…