ಸುಕನ್ಯಾ ಮಾರುತಿ

ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆವು ನಾವು
ನಮ್ಮ ನೋವಿಗೆ ನೀವು
ಮಿಡಿಯಬಹುದೆಂದು
ನಾವಂದುಕೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲ
ನಮ್ಮ ಮನೆಯಂಗಳದ
ಗಂಗಾಳಗಳು
ಅಕಾಲ ಬಿರುಗಾಳಿಗೆ ಹೆದರಿ
ಗುಳೆ ಹೊರಡುತ್ತಾವೆಂದು

ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆವು ನಾವು
ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣೀರಿಗೆ ನೀವು
ಕರಗಬಹುದೆಂದು
ನಾವಂದುಕೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲ
ನಮ್ಮ ಸಾವೇ ನಿಮಗೆ ಬಂಡವಾಳವೆಂದು

ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆವು ನಾವು
ಈ ರೋಗಕ್ಕೆ ನೀವು
ಮದ್ದಾಗಬಹುದೆಂದು
ನಾವಂದುಕೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲ
ಆ ಮದ್ದೇ ನಿಮಗೆ
ಕಲ್ಪವೃಕ್ಷವೆಂದು

ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆವು ನಾವು
ಮಾರಿಗೆ ಬಲಿಯಾಗುವ
ನಮ್ಮನ್ನು ನೀವು
ಉಳಿಸಬಹುದೆಂದು.
ನಾವಂದುಕೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲ
ಕೊಂದು ತಿನ್ನುವ ಮಾರಿಯೇ
ನಿಮಗೆ ಕಾಮಧೇನುವೆಂದು,
ನೀವೇ ಮಹಾಮಾರಿಯೆಂದು.

ಬೇಲಿಯೇ ಎದ್ದು
ಹೊಲಮೇಯಬಹುದೆಂದು
ನಮ್ಮ ಗೋರಿಗಳ ಮೇಲೆ
ನಿಮ್ಮರಮನೆಗಳು
ಅರಳಬಹುದೆಂದು,
ಒಂದು ಕ್ಷಣ ನಿಲ್ಲಿ
ಊರಿಗೆ ಬಂದ ಮಾರಿ
ನಿಮ್ಮರಮನೆಗೂ ಬರಲಾರಳೆ?