ಒಳಗಿನ ಕತ್ತಲು
ಸಂದೀಪ್ ಈಶಾನ್ಯ
ಎಷ್ಟೋ ದಿನದ ಕತ್ತಲದು
ಮನೆಯ ಯಾವ ಮೂಲೆಯಲ್ಲೂ ಬೆಳಕಿಲ್ಲ
ಹತ್ತಿರದ ಅಡಿಗೆಮನೆಯಲ್ಲಿ ಎಂದೋ
ಸುಟ್ಟಿದ ಕರುಕುಲು ರೊಟ್ಟಿ
ಮಹಡಿಯ ಮೇಲೆ ಒಣಗಲು ತೂಗುಹಾಕಿದ
ಒದ್ದೆ ಬಟ್ಟೆಯ ಮುಗ್ಗಲು ವಾಸನೆ
ಬಂದವನು ಸುಮ್ಮನೆ ಒಂದು ಕಿಟಕಿ
ತೆರವು ಮಾಡಿದೆ ಅಷ್ಟೇ
ಕಾರಾಗೃಹದ ಖೈದಿ ಹೊರಗೋಡುವಂತೆ
ಒಮ್ಮೆಲೆ ಬೆಳಕು ಮನೆಯನ್ನೆಲ್ಲ ಆವರಿಸಿಬಿಟ್ಟಿತು
ಮನೆಯ ಬೆಳಕಿಗೆ ಬಾಗಿಲು ಕಿಟಕಿ ಮೇಲಿನ ಹೆಂಚಾದರು ಉಂಟು
ಮನದ ಬೆಳಕಿಗೆ ಏನು?
ಕತ್ತಲು ಎಲ್ಲಿಲ್ಲ
ಹುಡುಕಲೆಂದು ಪೇದೆಯಂತೆ ತಪಾಸಣೆಗಿಳಿದೆ
ಅಟ್ಟದ ಮೇಲೆ
ಬಾಗಿಲ ಹಿಂದೆ
ಮಂಚದ ಕೆಳಗೆ
ಶಾಲೆಯ ಬ್ಯಾಗಿನ ಒಳಗೆ
ಪುಸ್ತಕದ ಹಾಳೆಯ ನಡುವೆ
ಎಲ್ಲಡೆಯಲ್ಲೂ ಕತ್ತಲ ಗೆರೆಯಿತ್ತು
ಆದರದು ರೋಧಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಸುಮ್ಮನೆ ನಸುನಗುತಿತ್ತು
ಸೋಮಾರಿ ಗಂಡನಿಗೆ ಹೆದರಿ
ಮಡದಿ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟ ಪುಡಿ ಚಿಲ್ಲರೆಯ
ಕಾವಲಿಗಿತ್ತು ಅಟ್ಟದ ಕತ್ತಲು
ಗೆಳೆಯ ಬರೆದ ಪ್ರೇಮ ಪತ್ರ ಕಂಡರೆ
ಬಿಡುವಳೆ ಅಮ್ಮ ಎಂದು ಪೊರಕೆ
ಬಚ್ಚಿಡುವ ಹುಡುಗಿಗೆ ಬಾಗಿಲ ಹಿಂದಿನ
ನಸುಕಿನ ಆಸರೆ
ಇಂದಿಗೆ ಸಾಕು ಇದು ನಾಳೆಯ ಸರದಿ
ಎಂದು ಅಪ್ಪ ತೆಗೆದಿಡುವ ಮದ್ಯದ ಸೀಶೆ
ರಾತ್ರಿ ಕಳೆಯುವುದು ಮಂಚದ ಕೆಳಗೆ
ಎದುರು ಮನೆಯ ಪೋರಿ ಕೊಡಿಸಿದ
ಕಡಲೆ ಮಿಠಾಯಿ ತಿಂದರೆ ಪಾಪಾ ಎಂದು
ತೆಗೆದಿಡುವ ಖಾಸಗಿ ಖಾತೆ ಶಾಲೆಯ ಬ್ಯಾಗು
ಎಂದಾದರು ಸರಿ ಒಂದು ಮರಿ ಹಾಕು
ಎಂದು ಬಂಧನದಲ್ಲಿಟ್ಟ ನವಿಲುಗರಿ
ನಸುನಗುತಿದೆೆ ಪುಸ್ತಕದ ಹಾಳೆಯ ನಡುವೆ
ಆಗೊಮ್ಮೆ ಅನಿಸಿದ್ದು
ಅರೇ ಈ ಕತ್ತಲು ಒಳ್ಳೆಯದೆ
ಕತ್ತಲಿಗೆ ಕೊನೆ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ
ದಡದಿಂದ ದಡ ಕಾಣದ ಕಡಲಿನಂತೆ
ಮೈದಾನದೆಲೆಲ್ಲೊ ಅಳುತ್ತಿರುವ ನವಜಾತ ಶಿಶುವಿನಂತೆ
ನಡೆಯಲು ಊರುಗೋಲು ಹುಡುಕುವ ಮುದುಕನಂತೆ
ಅರಿವಾಯ್ತು ಇಂದು ಒಳಗಿನ ಕತ್ತಲಿಗೆ
ಮೊದಲುಂಟು ಕೊನೆಯಿಲ್ಲವಂತೆ
Aaha! 🙂
ಈ ಕವಿ ಸಹಜ. ಶೈಲಿ ಸರಳ. ಮೊದಲ ಇಪ್ಪತ್ತೆರಡು ಸಾಲುಗಳು ಆಪ್ಯಾಯಮಾನ. ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತಂಗಾಳಿಯಂತೆ ಹಿತ, ಮುದ ನೀಡುವ ಕವಿತೆ. ಅಂತ್ಯವು ಚಂದವಾಗಿದೆ. ತನ್ನ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಯಾವುದೇ ಪಾಂಡಿತ್ಯ ಪ್ರದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಅಥವಾ ಓದುಗರನ್ನು ಬೆಚ್ಚಿ ಬೀಳಿಸುವ ಕ್ರಿಯೆಗಳಿಂದ ಪಾರು ಮಾಡಿ ಚನ್ನಾಗಿ ದಾಟಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎದೆಯ ಅಂಗಳಕ್ಕೆ. ಹಾಗಂತ ಇನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಬರೆಯಬೇಡಿ ಹಿಂದೆ ಹಿಂದೆ, ಬರೆದರೆ ಆಗಾಗ,ಅನ್ನಿಸಿದಾಗ ಇಂಥವು ಹತ್ತಾರು ಸಾಕು.ಧನ್ಯವಾದಗಳು.